تأمین بهینه نوبتی آب در شبکه توزیع با در نظر گرفتن تغییر الگوی مصرف

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی کارشناسی ارشد سازه‌های آبی، گروه مهندسی آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران.

2 استادیار گروه مهندسی آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران.

3 مدیر ارشد تحقیق، انجمن ملی تحقیقات کانادا، کانادا.

چکیده

تحویل آب برای 6 ناحیه شبکه توزیع آب شهر تازه‌آباد به صورت 12، 8 و 6 ساعته با هدف تامین آب مورد نیاز و یکنواختی توزیع بالا با استفاده از الگوریتم جستجوی هماهنگ تک هدفه و دو هدفه بهینه شد. در مدل هیدرولیکی از روش تحلیل هیدرولیکی مبتنی بر فشار و روش گسیلنده برای تعیین دبی گره‌ها استفاده و نتایج باهم مقایسه شدند.

در تمام سناریوها درصد تامین آب به روش گسیلنده بیش از روش مبتنی بر فشار است اما یکنواختی توزیع کمتر است. تحلیل هیدرولیکی به روش گسیلنده افزایش برداشت آب در ساعات تحویل را نشان داد که این نتایج منطبق بر داده‌های میدانی تحقیقات دیگر است. در شبکه تازه‌آباد چنانچه در 2 نوبت آب تحویل داده شود، حداکثر دبی در شبکه بیش از حداکثر دبی شرایط موجود شبکه است. اما در صورت تحویل آب در 3 و 4 نوبت حداکثر دبی به حداکثر دبی شبکه نزدیکتر خواهد شد. اما درصد تامین کاهش خواهد یافت به عبارتی مشترکین حجم آب کمتری برداشت می‌کنند. نتایج اندازهگیری حجم آب مصرفی توسط فن و همکاران در 225 روستای چین نیز نشان داد که با کاهش ساعت تحویل آب حجم آب مصرفی کاهش چشمگیری خواهد داشت.

در شبکه تازه آباد، تحویل آب در 8 ساعت به عنوان بهترین گزینه انتخاب شد. در این حالت نسبت آب تامین شده به آب موردنیاز حدود 70 درصد و یکنواختی توزیع حدود 87 درصد خواهد بود. همچنین حداکثر دبی در شبکه توزیع آب تقریبا برابر حداکثر دبی در شرایط فعلی است.

کلیدواژه‌ها

موضوعات